ES-SEVÂ (السواء)

58. ES-SEVÂ (السواء)
    Kur’an Terimleri Sözlüğü / Mukatil Bin Süleyman

es-Sevâ’, üç şekilde tefsir edilir:

1. es-Sevâ’; hasta olmayan, sağlıklı /sapasağlam manasında kullanılmıştır; şu sözde olduğu gibi:

(Ey Zekeriyyâ!} Senin işaretin, sapasağlam [seviyyâ] (yani, dilin tutulmaksızın ve hastalığın da bulu­maksızın sağlıklı} olduğun halde insanlarla üç gece konuşamamandır. (Meryem/10)

2. es-Sevâ’, tam beşer suretinde hilkati mükemmel anlamında kullanılmıştır; şu âyetlerde olduğu gibi:

{Cebrail} ona temessül etti; yaratılışı tam ve eksiksiz bir beşer suretinde. (Meryem/17)

Sonra, o’nu (yani, Adem’i} tesviye etti (yani, hilkatini düzenleyip tamamladı}. (Secde/4)

Seni tesviye etti (yani, senin hilkatini düzenledi (İnfıtâr/7)

3. Seviyyen kelimesi; mu’tedil, dengeli, dosdoğru manasında kullanılmıştır; şu âyetlerde olduğu gibi:

Sevi yolun {yani, mu’tedil dînin} ashabı kimdir bile­ceksiniz. (Tâ-Hâ/135)

{İbrâhîm babasına dedi ki}: “Bana tâbi ol ki, seni mu’tedil dîne ileteyim.” (Mer­yem/43)

Yüzüstü sürünerek giden mi, yoksa mu’tedil/ dosdoğru bir yolda dümdüz giden mi hedefe daha çabuk ulaşır? (Mülk/22)