EL HAŞR (الحشر)

54. EL HAŞR (الحشر)
    Kur’an Terimleri Sözlüğü / Mukatil Bin Süleyman

el-Haşr, iki şekilde tefsir edilir:

1. el-Haşr, toplamak/bir araya getirmek manasın­da kullanılmıştır; şu âyetlerde olduğu gibi:

Onlan haşr edeceği {yani, toplayacağı I bir araya getireceği} gün,  gündüzün bir saatinden başka durmamış gibi (gelecek müşriklere}… (Yûnus/45)

Onları da/ hiç birini bırakmaksızın haşr etmiş {yani, toplamış I bir araya getirmiş} olacağız. (Kehf/47)

Vahşi hayvanlar haşr edildiği {yani, toplandığı/bir araya getirildiği} zaman… (Tekvîr/5)

Süleyman’ın cin, insan ve kuşlardan orduları huzuruna toplandı. (Neml/17)

Kuşları da haşr olmuş {toplu} halde (musahhar kılmıştık); her biri o’na evvab idi. (Sâd/19)

Benzeri buyruklar çoktur.

2. Haşr; sevketmek [ileri doğru sürmek, gütmek!yed­mek] manasında kullanılır; şu âyetlerde olduğu gibi:

O zulmedenleri (…..) haşr edin, onları cahîmin yoluna iletin! (SâfFât/22-23)

Biz onları Kıyamet Günü yüzleri üstü haşr edeceğiz.(İsrâ/97)

Mücrimleri haşr edeceğiz {yani, müşrikleri sevkedeceğiz} o gün {yani, hesabın ardından cehenneme} göm­gök olarak. (Tâ-Hâ/102)